سلام

چه شيرين است فرصتي پيدا كني و پاي صحبت يكي از فرهيختگان كوچه ي برزگر بنشيني.

پاي صحبت كسي كه در شصت سال گذشته ، جز با عنوان ( دائي مسعود) ، به هيج نام ديگري او را صدا نكرده باشي.

اين فرصت شيرين، چند شب قبل براي من ، در جشن عروسي خواهر زاده ام ، به دست آمد.

از ايشان شنيدم كه اولين فارغ التصيل دانشگاه تهران بوده كه در استان مازندران، جذب آموزش و پرورش آمل شده.

ايشان جناب آقاي ( مسعود ابراهيمي) دبير محبوب بسياري از آملي هاست.

از ايشان راجع به علت شروع درگيري هاي معروف به ( دعواي يوري و يري) و علت و چگونگي خاتمه ي آن پرسيدم.

ايشان اعتقاد دارند: شروع درگيري ها ( شور و شيطنت جوانها) و بهانه هائي نظير قلاب انداختن و گرفتن بادبادكها و همچنين شنا در شن چال ها بوده كه يوري ها و يري ها اين شن چالها را ملك خود ميدانستند و از شناي طرف مقابل در آن جلو گيري  مي كردند.

و خاتمه ي دعوا را به دليل بالا رفتن سطح فرهنگ جامعه ي آنروز ميدانند.

اذعان دارم كه از مصاحبت با ايشان لذت وافر بردم و همواره براي ايشان و ديگر بزرگان كوچه و شهر ، سلامت و طول عمر با بركت آرزو مي كنم.

دوستدارتان: عبداله قهقائي