بگو چی دیدم - ۶
سلام
اینی که الان میخوام بگم دیدم را جمع زیادی از شما دوستانم هم دیدید.اون، خبر مربوط به رهبر جوان کره شمالی( کیم جونگ اون) که شوهر عمه اش ( جانگ سونگ تائک) را اعدام کرد، است.
برام سوالی پیش اومد. میخواستم بدونم ما ایرانی های آملی اسکی ، مهربون تریم یا یکی مثل ( کیم)؟
حتما میگید این دیگه چه سوالیه؟
عرض میکنم.
اولا، عمه و خصوصا شوهر عمه ی کسانی که ذاتا کار های مردم آزاری می کنند، همیشه گرفتاری می کشند!!
به جای اینکه ما بیایم از عمه که هیچ، از شوهر عمه عذرخواهی بکنیم و دلش را به خاطر( بازخورد کلامی ) اعمالمون، به دست بیاریم، بیایم خودمون دستور بدیم که اعدامش کنند؟!!.
دوما، اونی که من و بچه های هم سن و سالم در سالهای دور آمل دیدیم، راننده ی تاکسی ای بود به اسم آقا مرتضی ( انگار هنوز هم در خط راننده های آمل باید باقی بمونم!) این راننده، علیرغم اینکه چهره ی بسیار مردونه ای داشت ولی به دلیل بسیار بسیار مهربون بودن، آدم از نحوه ی حرف زدنش یه جوری میشد.( اوا.. خدا مرگم بده...من چرا اسمش رو بردم؟ خدا مرگم بده! نکنه بدش بیاد؟ نه، ذلیل نشده اونقد مهربونه که هیچچی نمیگه)
داشتم از مهربونی این دوستم می گفتم تا بتونیم اون رو با( کیم) مقایسه کنیم و نتیجه بگیریم، ما مهربون تریم یا کره شمالی ها؟
خبر رسیده بود که شوهر عمه ی این دوستمون به رحمت خدا رفته. در مراسم درگذشت آن مرحوم، این دوستمان در مجلس مردانه نشسته بود و شاهد بود که همه نشستن و چای میخورن و حداکثر فاتحه ای میخونن و دیگه هیچ! در عوض تو حیاط بغلی که مجلس زنانه بود، بلاانقطاع صدای گریه و زاری و شیون و ضجه ی خانم ها و دختر های فامیل می اومد و دوستمون به دلیل مهربونی و علاقه زیادی که به شوهر عمه داشت، نتوانست مجلس سوت و کور مردانه را تحمل کند و شروع کرد به گریه و زاری و چنگ زدن به صورتش و کوفتن بر ران پاهاش و همینطور با صدای بلند و مهربانانه اش میخوند:
مه عمه شی بمرده ( شوهر عمه ام مرد)
مه دلخشی بمرده ( عامل دلخوشی ام مرد)
من چه درمه مردونه؟( من چرا در مجلس مردانه هستم؟)
مه ره بوورین زنونه( من رو ببرید به مجلس زنانه)
خوب به همین اختصار.
حالا ببینید، ( کیم) نه تنها شوهر عمه اش را اعدام کرد بلکه تا سه روز هر چی خبر و عکس ازش منتشر می شد همش در حال خندیدن.
راستی کی مهربون تره؟ ما یا اونا؟
دوستدارتان: عبداله قهقائی
پ.ن: دوستی شعر را با افزودن ۴ بند زیر کاملتر کرد.
-مه تن ه دامن دکنین( دامن به تن من بپوشین)
مه سر ه چارقد بهلین( روی سرم روسری بگذارید)
مه ره بوورین زنونه( مرا به مجلس زنانه ببرید)
مردم که احساس نایننه( مردا که احساس ندارند)