سلام
پنجاه سال پیش این شعر ناصر خسرو را از کتاب فارسی حفظ کرده بودم.از عصر پنجشنبه پس از اعلام نتیجه تائید صلاحیت وزرا، بار دیگر، ابیات آن و بالاخص بیت آخر،  در جلوی چشمم رژه میرود. ابیات اول و وسط و آخرش را برای یاد آوری خودم می نویسم.

 

 

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست ---- بهر طلب طعمه پر و بال بیاراست
.
.
.
نا گه ز کمینگاه یکی سخت کمانی -----تیری ز قضا و قدر انداخت بر او راست
.
.
.
چون نیک نگه کرد و پر خویش بر او دید ----- گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست
 
فکرش را بکنیم، اگر در زمان انتخابات مجلس،  همتی می کردیم و از تمام کشور، تنها یک نفر نماینده با وجود هم به مجلس می فرستادیم ، الان دکتر نجفی ، وزیر آموزش و پرورش بود.
گرچه شاید فرقی هم نمی کرد.
                          ( از ماست که بر ماست)
دوستدارتان : عبداله قهقائی