خاطرات خرید در سفر، چای
خرید چای
سلام
تو یکی از سفر های کاری به سیستان و بلوچستان،ضمن انجام وظیفه ، در ساعات فراغت، گشتی در شهر می زدیم و خریدی هم می کردیم.
خرید چای مرغوب در این استان برایم خیلی جاذبه داشت . از همکار زاهدانی ام خواستم کمکی بکند تا از یک چای فروش مطمئن مقداری چای بخریم.
دوست عزیزم به دلیل مهربانی ای که داشت پیشنهاد کرد که در زابل که فردا خواهیم رفت ، اینکار را می کنیم. چرا که در بازار زابل، حاج حسین نامی از دوستانش اینکاره بود.
فردا رفتیم به زابل و موقع عصر سری به مغازه ی حاح جسین آقا زدیم. پس از خوش و بش و خوردن یک چائی دبش، درخواستمون را مطرح کردیم و به خودش اختیار دادیم سه کیلو از بهترین چائی ها را که دارد به ما بدهد. از ایشون سه کیلو و سیصد گرم چائی خریدم به ده هزار تومان. حاج حسین به ما سپرده بود که با آب کاملا جوشیده چائی دم کنیم و چون چای قلمی و دیر دم است ، لااقل یک ربع صبر کنیم تا حسابی دم بکشد.
سفارش دومش این بود که در قوری،چای خشک زیاد نریرید.
خوشحال از خرید خوب، پس از اتمام ماموریت برگشتم تهران.
از آنجایی که بر اساس قانون نانوشته ای به تازه وارد چای میدهند، در منزل ، قبل از اینکه چای خشگ در قوری بریزند به طرفه العینی چای تازه خریده را از ساک سفر در آوردم و یک پیمانه در قوری ریختم و طبق توصیه ی حاج حسین آقای چای فروش گذاشتم یک ربع دم بکشد.پس از آن، من چای در لیوان ریختم، آبجوش کمی رنگ دار در لیوان خودنمائی می کرد. به قوری باز گرداندم و یک ربع دیگر گذاشتم دم بکشد. اینبار یک قوری چای کمرنگ نصیبمون شد. در نوبت های بعدی هر بار میزان چای خشک و مدت دم کشیدن را افزایش دادیم تا رسیدیم به فرمول دو مشت چای خشک و نیمساعت دم کشیدن و ما حصل کار یک قوری چای خوشمزه و خوشرنگ .
این تجربه در سفر بعدی زاهدان به کارم آمد. زمانی که برای یک دوره ی آموزشی به اتفاق بیست نفر از همکاران به چابهار رفتیم و همه طالب خرید چای بودند، من احساس کردم که باید خدمتی به دوستان بکنم.
به بازار چای فروشها رفتم و بیش از سی نمونه چای از فروشندگان گرفتم و در محل استقرار، هر یک از این چای ها را با دقت دم کردم و خودم و دوستان همراهم تستشون کردیم و هر کسی بنا به سلیقه اش یکی را انتخاب کرد و از اون خرید. منهم مطلوب ترین چایم را خریدم.
آخه لامصب چای و برنج چیزیه که اگر مطلوب ذائقه نباشد مفتش گرون است.
دوستدارتان: عبدالله قهقائی